Shri Gajanan Maharaj Aarti, Stotra, Bawanni, Mantra, Pushpanjali, Kapuratri
!! गण गण गणात बोते !!
|| अनंत कोटी ब्रम्हाण्ड नायक महाराजाधिराज योगीराज परब्रम्ह सच्चिँतानंद
भक्त प्रतिपालक शेगाँव निवासी समर्थ सदगुरु श्री संत गजानन महाराज की जय ||
Post Contents
।। Shri Gajanan Maharaj Aarti / श्री गजानन महाराजांची आरती ।।
जय जय सतचितस्वरूपा स्वामी गणराया l
अवतरलासी भूवर जड़ -मूढ ताराया ll
जयदेव जयदेव ll धृ.ll
निर्गुण ब्रह्म सनातन अव्यय अविनाशी l
तें तूं तत्त्व खरोखर नि:संशय अससी l
लीलामात्रे धरिले मानवदेहासी ll १ ll
होऊ न देशी त्याची जाणिव तू कवणा l
करुनि ‘गणि गण गणात बोते’ या भजना l
धाता नरहरि गुरुवार तूची सुखसदना l
जिकडे पाहावे तिकडे तू दिससी नयना ll २ ll
लीला अनंत केल्या बंकटसदनास l
पेटविले त्या अग्नीवाचुनि चिलमेस l
क्षणात आणिले जीवन निर्जल वापीस l
केला ब्रह्मगिरीच्या गर्वाचा नाश ll ३ ll
व्याधी धारून केले कैकां संपन्न l
करवियले भक्तालागी विट्ठलदर्शन l
भवसिंधु हां तरण्या नौका तव चरण l
स्वामी दासगणूचे मान्य करा वचन ll ४ ll
|| श्रींचे गादी समोर होणारी सायं. आरती ||
।। श्री समर्थ सद्गुरू गजानन महाराज की जय ।।
ओवाळीतो स्वामीराया । माथा पदी ठेवूनीया ।।धृ।।
आवरी जगन्मोहिनीला । दावी चिन्मय स्वरूपाला ।।
देई सद्बुध्दी मजला । प्रेमे तव यश गाण्याला ।।।।चाल।।
भक्तांकितां स्वामीराया, चरणी मी शरण ।।
करूनी भय हरण, दावी सुख सदन ।।
\अमित मम दोष त्यागुनीयां । विनवितो दास तुला सदया ।। १ ।।
जन-पदमुक्ति-पदान्याया । स्थली या अवतरला राया ।।चाल।।
ही जड मुढ मनुज-काया । पदीं तव अर्पियली राया ।।चाल।।
हे दिग्वसन योगीराया, नको मज जनन पुनरपि मरण, येत तुज शरण ।।
पुरवी ही आस संतराया । प्रार्थना हीच असे पाया ।। २ ।।
नेण्या अज्ञ-तमा विलया । अलासी ज्ञान रवी उदया ।।
करी तु ज्ञानी जनाराया । निरसुनी मोह – पटल माया ।। चाल ।।
गजानन संतराया असशी बळवंत । तसा धीमंत नको बघु अंत ।
विनवितो दास तुम्हा राया । नका त्या दूर करू सदया ।।३।।
|| कापुरार्ती ||
जयजय कर्पूरगौरा । तारी जयजय कर्पूरगौरा ।।धृ।।
भस्म हे चर्चित निल गलांबर झल्लालती रूंडमाळा ।।
इंदु लल्लाटी शोभतसे कटी । गजचर्म व्याघ्रांबरा ।
शंभो जयजय कर्पूरगौरा ।।१ ।।
श्वेतासनी महाराज विराजित । अंकी बसे सुंदरा ।
भक्त दयाघन वंदिती चरण । धन्य तु लीलावतारा ।
शंभो जयजय कर्पूरगौरा ।। २ ।।
मतिमंद दीन झालो पदी लीन । पार करी संसारा ।
काशीसूतात्मज मागतसे तुज । द्या चरणी मज थारा ।।
शंभो जयजय कर्पूरगौरा ।।३।।
कर्पूरगौरं करूणावतारं । संसारसारं भुजगेंद्रहारं ।
सदा वसंतं हृदयारविंदे । भवं भवान्यासाहित नमामि ।।
मंदारमाला कपाल काय । दिगंबराय दिगंबराय ।।
नमः शिवाय नमः शिवाय ।। कर्पूर महादीप समर्पयामी ।।
|| मंत्रपुष्पांजली ||
ॐ यज्ञेन यज्ञमयजन्त देवास्तानि धर्माणि प्रथमान्यासन् । ते ह नाकं महिमानः सचन्त यत्र पूर्वे साध्याः सन्ति देवः।। ॐ राजाधिराजाय प्रसह्यसाहिने । नमो वयं वैश्रवणाय कुर्महे ।। स मे कामान् कामकामाय मह्यं कामेश्वरो वैश्रवणो ददातु । कुबेराय वैश्रवणाय महाराजाय नमः ।। ॐ स्वस्ति । साम्राज्यं, भौज्यं, स्वाराज्यं, वैराज्यं, पारमेष्ट्यं राज्यं महाराज्यमाधिपत्यमयं समन्त पर्यायीस्यात् सार्वभौमः सार्वायुष आन्तादापरार्धात पृथिव्यै समुद्रपर्यान्ताया एकराळिति । तदप्येष श्लोकोऽभिगीतो मरुतः परिवेष्टारो मरुतस्याऽवसन् गृहे ।। आविक्षितस्य कामप्रेर्विश्वेदेवाः सभासद इति ।। तन्नो सद्गुरू प्रचोदयात् ।। ॐ पूर्ण ब्रह्माय धीमहि, तन्नो सद्गुरू प्रचोदयात् ।।
|| श्लोक ||
पिता माता बंधु तुजविण असे कोण मजला ।
बहू मी अन्यायी परि सकळहि लाज तुजला ।।
न जाणे मी कांही जप तप पुजा साधन रिती ।
कृपादृष्टी पाहे शरण तुज आलो गणपती ।।
|| श्लोक ||
(वृत्त-भुजंगप्रयात)
सदासर्वदा योग तुझा घडावा ।
तुझे कारणी देह माझा पडावा ।।
उपेक्षूं नको गुणवंता अनंता ।
रघुनायका मागणे हेचि आता ।।१।।
उपासनेला दृढ चालवावे ।
भूदेव-संतासि सदा नमावे ।
सत्कर्मयोगे वय घालवावे ।
सर्वामुखी मंगल बोलवावे ।।२।।
|| नमस्काराष्टक ||
योगी दिगंबर विरक्तविदेही संत ।
उद्यान भक्तितरुचे फुलवी वसंत ।।
शेगांव क्षेत्र बनले गुरुच्या प्रभावे ।
वंदू गजानन पदांबुज भक्तिभावे ।।१।।
ओहोळ घाण जल वाहत विषयांचे ।
भावार्थ तोय स्फटिकासम तेथ साचे ।।
तुंबी तुडुंब भरले किती स्तोत्र गावें ।
वंदू गजानन पदांबुज भक्तिभावे ।। २ ।।
संत्रस्त पंक्तिस करी बहु काकपंक्ती ।
गेली क्षणात उठुनी परसोत उक्ती ।।
आत्मैक्य हे गुरूवरा, प्रचितीस यावे ।
वंदू गजानन पदांबुज भक्तिभावे ।।३।।
पेटूनी मंचक धडाडत अग्निज्वाला ।
मध्ये सुशांत गुरुमूर्ति न स्पर्श झाला ।।
ते योग वैभव पुन्हा नयना दिसावे ।
वंदू गजानन पदांबुज भक्तिभावे ।।४।।
तारीयली सहजची तरि नर्मदेत ।
देवी सदिव्य प्रकटे नवलाव होत ।।
ज्याच्या कृपे भवजली तरुनीच जावे ।
वंदू गजानन पदांबुज भक्तिभावे ।।५।।
जे ब्रह्म ब्रह्मगिरीला कळले न साच ।
पांडित्य मात्र नुसते उरला तसाच ।।
त्या सांगती नित मुखे हरीनाम घ्यावे ।
वंदू गजानन पदांबुज भक्तिभावे ।।६।।
बाधे तृषा गुरुवरा जल ना मिळाले ।
खाचाड रूक्ष असतां झणि तोय आले ।।
प्रार्थू पदीं हृदय भक्ति जले वहावे ।
वंदू गजानन पदांबुज भक्तिभावे ।।७।।
स्वामी समर्थ जगती अवतार घेती ।
कष्टोनि धेनु व्दिज धर्मचि रक्षिताती ।।
घ्या धेनुदास पदरी जरी पापि ठावें ।
वंदू गजानन पदांबुज भक्तिभावे ।। ८ ।।
|| श्लोक ||
ज्या ज्या स्थळी हे मन जाय माझे ।
त्या त्या स्थळी हे निजरूप तुझे ।।
मी ठेवितों मस्तक ज्या ठिकाणी ।
तेथे तुझें सद्गुरू पाय दोन्ही ।
श्री समर्थ सद्गुरू गजानन महाराज की जय ।।
|| प्रदक्षिणा ||
यानि कानि च पापानि जन्मान्तरकृतानि च ।
तानि तानि विनश्यन्ति प्रदक्षिणं पदे पदे ।।
|| क्षमापनम् ||
अन्यथा शरणं नास्ति त्वमेव शरणं मम ।
तस्मात्कारूण्यभावेन रक्षरक्ष परमेश्वर ।
मंत्रहीनं क्रियाहीनं भक्तिहीनं सुरेश्वर ।
यत्पुजितं मया देव परिपूर्ण तदस्तु मे ।
आवाहनं न जानामि न जानामि तवार्चनम् ।
पुजां चैव न जानामि क्षमस्व परमेश्वर ।।
श्री समर्थ सद्गुरू गजानन महाराज की जय ।।
।। Shri Gajanan Maharaj Bawanni / श्री गजानन महाराज बावन्नी ।।
जय जय सद्गुरू गजानना । रक्षक तुची भक्तजना ।।१।।
निर्गुण तू परमात्मा तू । सगुण रूपात गजानन तू ।।२।।
सदेह तू परि विदेह तू । देह असूनि देहातीत तू ।।३।।
माघ वद्य सप्तमी दिनी । शेगांवात प्रगटोनी ।।४।।
उष्ट्या पत्रावळी निमित्त । विदेहत्व तव हो प्रगट ।।५।।
बंकटलालावरी तुझी । कृपा जाहली ती साची ।।६।।
गोसाव्याच्या नवसासाठी । गांजा घेसी लावुनी ओठी ।।७।।
तव पदतीथें वाचविला । जानराव तो भक्त भला ।।८।।
जानकीरामा चिंचवणे । नासवुनी स्वरूपी आणणे ।।९।।
मुकिन चंदुचे कानवले । खाऊनि कृतार्थ त्या केले ।।१०।।
विहिरीमाजी जलविहिना । केले देवा जलभरणा ।।११।।
मधमाश्यांचे डंख तुवा । सहन सुखे केले देवा ।।१२।।
त्यांचे काटे योगबले । काढुनि सहजी दाखविले ।।१३।।
कुस्ती हरिशी खेळोनी । शक्ती दर्शन घडवोनी ।।१४।।
वेद म्हणुनी दाखविला । चकित द्रविड ब्राम्हण झाला ।।१५।।
जळत्या पर्यकावरती । ब्रम्हगिरीला ये प्रचिती ।।१६।।
टाकळीकर हरिदासाचा । अश्व शांत केला साचा ।।१७।।
बाळकृष्ण बाळापूरचा । समर्थ भक्तचि जो होता ।।१८।।
रामदासरूपे त्याला । दर्शन देवुनि तोषविला ।।१९।।
सुकलालाची गोमाता । व्दाड बहू होती ताता ।।२०।।
कृपा तुझी होतांच क्षणी । शांत जाहली ती जननी ।।२१।।
घुडे लक्ष्मण शेगांवी । येता व्याधी तूं निरवी ।।२२।।
दांभिकता परि ती त्याची । तू न चालवूनि घे साची ।।२३।।
भास्कर पाटील तव भक्त । उध्दरिलासी तू त्वरीत ।।२४।।
आज्ञा तव शिरसा वंद्य । काकहि मानति तुज वंद्य ।।२५।।
विहिरीमाजी रक्षियला । देवां तु गणु जव-याला ।।२६।।
पितांबराकरवी लीला । वठला आंबा पल्लविला ।।२७।।
सुबुध्दी देशी जोश्याला । माफ करी तो दंडाला ।।२८।।
सवड्द येथील गंगाभारती । थुकुंनी वारिली रक्तपिती ।।२९।।
पुंडलिकांचे गंडांतर । निष्ठा जाणुनि केले दुर ।।३०।।
ओंकारेश्र्वरी फुटली नौका । तारी नर्मदा क्षणात एका ।।३१।।
माधवनाथा समवेत । केले भोजन अुच्छिष्ट ।।३२।।
लोकमान्य त्या टिळकांना । प्रसाद तूंची पाठविला ।।३३।।
कवर सुताची कांदा भाकर । भक्षिलीस त्वा प्रेमाखातर ।।३४।।
नग्न बैसुनी गाडीत । लिला दाविली विपरीत ।।३५।।
बायदे चित्ती तव भक्ती । पुंडलिकावर विरक्त प्रीती ।।३६।।
बापुना मनी विठ्ठल भक्ती । स्वये होशि तू विठ्ठल मूर्ती ।।३७।।
कवठ्याचा त्या वारक-याला । मरीपासूनी वाचविला ।।३८।।
वासुदेव यति तुज भेटे । प्रेमाची ती खुण पटे ।।३९।।
उध्दट झाला हवालदार । भस्मिभूत झाले घरदार ।।४०।।
देहांताच्या नंतरही । कितीजणा अनुभव येई ।।४१।।
पडत्या मजुरा झेलियले । बघती जन आश्र्चर्य भले ।।४२।।
अंगावरती खांब पडे । स्ञी वांचे आश्र्चर्य घडे ।।४३।।
गजाननाच्या अध्दत लीला । अनुभव येती आज मितीला ।।४४।।
शरण जाऊनी गजानना । दु:ख तयाते करि कथाना ।।४५।।
कृपा करि तो भक्तांसी । धावुनी येते वेगेसी ।।४६।।
गजाननाची बावन्नी । नित्य असावी ध्यानीमनी ।।४७।।
बावन्न गुरूवारी नेमे । करा पाठ बहू भक्तीने ।।४८।।
विघ्ने सारी पळती दूर । सर्वसुखाचा येई पुर ।।४९।।
चिंता साया दुर करी । संकटातूनी पार करी ।।५०।।
सदाचार रत सद् भक्ता । फळ लाभे बघता बघता ।।५१।।
सुरेश बोले जय बोला । गजाननाची जय बोला ।।५२।।
।। Shri Gajanan Maharaj Ashtak / श्री गजानन महाराज अष्टक (दासगणूकृत) ।।
गजानना गुणागरा परम मंगला पावना ।
अशींच अवघे हरी, दुरीत तेवि दुर्वासना ।।
नसें त्रिभुवनामधे तुजविन आम्हां आसरा ।
करी पदनतावरी बहु दया न रोषा धरा ।।१।।
निरालसपणें नसे घडलि अल्प सेवा करी ।
तुझी पतितपावना भटकलो वृथा भूवरी ।
विसंबत न गाय ती आपुलिया कधीं वांसरा ।
करी पदनातावरी बहु दया न रोषा धरा ।।२।।
अलास जगीं लावण्या परतुनी सु-वाटे जन ।
समर्थ गुरूराज ज्या भुषवि नाम नारायण ।।
म्हणून तुज प्रार्थना सतत जोडुनिया करा ।
करी पदनतावरी बहु दया न रोषा धरा ।।३।।
क्षणांत जल आणिले नसून थेंब त्या वापिला ।
क्षणांत गमनाप्रती करिसि इच्छिलेल्या स्थळा ।
क्षणांत स्वरूपे किती विविध धरिसी धीवरा ।
करी पदनतावरी बहु दया न रोषा धरा ।।४।।
अगाध करणी तुझी गुरूवरा, न लोकां कळे।
तुला त्यजुनी व्यर्थ ते आचरितात नाना खुळे ।
कृपा उदक मागती त्यजुनी गौतमीच्या तिरा ।
करी पदनतावरी बहु दया न रोषा धरा ।।५।।
समर्थ स्वरूपप्रती धरून साच बाळापूरी ।
तुम्ही प्रगट जाहलां सुशिल बाळकृष्णा घरी ।
हरिस्वरूप घेऊनि दिधली भेट भीमातिरा ।
करी पदनतावरी बहु दया न रोषा धरा ।।६।।
सछिद्र नौकेप्रती त्वदिय पाय हे लागतां ।
जलांत बुडतां तरी तिजसी नर्मदा दे हाता ।
अशा तुजसि वाणण्या नच समर्थ माझी गिरा ।
करी पदनतावरी बहु दया न रोषा धरा ।।७।।
अतां न बहु बोलतां तव पदांबुजा वंदितो ।
पडो विसर ना कदा मदिय हेंचि मी मागतों ।
तुम्ही वरद आपुला कर धरा गणूच्या शिरा ।
करी पदनतावरी बहु दया न रोषा धरा ।।८।।